Mensing

Rond 1869 is er voor het eerst sprake van de boekbinderij van Carolus Johannes Mensing (1828-1912). Het bedrijf is dan waarschijnlijk gevestigd op het adres Looiersgracht nr. 12 in Amsterdam. In 1879 wordt als adres Wolvenstraat nr. 24 vermeld. In 1893 werd de binderij overgenomen door de zoon van de oprichter, Johannes Carolus Maria (Jan) Mensing. (1869-1952). De belangstelling van Jan ging meer uit naar het handboekbinden in al zijn facetten, dan naar de machinale binderij. Hij zou zich een zeer goede naam in dit vak verwerven. Jan was één van de oprichters van de Bond voor Boekbinder-patroons, maar ook van de vereniging “Kunst, toegepast op boekbanden”, de uitgever van het tijdschrift “De Boekband”. Menting was de uitvinder van een speciaal procedé voor het vervaardigen van goudleer (ook gebruikt voor behang) en hij ontwierp ook fraaie boekbanden. Op de wereldtentoonstelling in Brussel (1910)won hij een gouden medaille en op de Exposition Internationale des arts décoratifs et industriels modernes in Parijs een bronzen medaille. Vanaf begin 20e eeuw was de binderij gevestigd op de Raamgracht nr. 7. In 1912 verhuisde de zaak naar Sloten, in 1919 naar Bussum (Gudelalaan nr. 2), in 1949 naar Vinkeveen en in 1952 naar Vleuten, waar Mensing Jr. in dat jaar overleed. In het jaar daarop werd aan zijn werk postuum een expositie gewijd op de Universiteitsbibliotheek in Amsterdam.