Langenhuysen

Begin 19e eeuw gingen 3 broers uit de familie Van Langenhuysen van start met een drukkerij/uitgeverij/binderij/boekhandel. “Gebrs. Van Langenhuysen" in 1820 in ’s Hertogenbosch, rond 1823 A. P. van Langenhuysen in Den Haag en in 1826 Caspar Lambertus van Langenhuysen in Amsterdam. De bedrijven waren van rooms-katholieke signatuur. De Amsterdamse zaak bevond zich op het adres Cingel JJ, nr. 483 , hoek Beulingstraat (ook wel bij de Beulingsluis). Vanaf 1882 luidt het adres overigens Singel nr. 434. Toen Caspar Lambertus in 1859 overleed, zette de weduwe, mevr. Maria Bernardina Dorothea van Langenhuysen-Könighoff de zaak nog een paar jaar voort, maar in 1863 verkocht ze het bedrijf aan Josephus Albertus Alberdingk Thijm (de naam Van Langenhuysen bleef behouden). De firma Van Langenhuysen was o.a. de uitgever van dagblad De Tijd. In 1910 verhuisde de zaak naar Spui nr. 14-16, Nieuwe Zijds Voorburgwal nr. 352. Rond 1920 verhuisde men opnieuw, nu naar de Herengracht nr. 170. De verdere geschiedenis van C. L. van Langenhuysen is nogal verwarrend. In februari 1917 wordt gemeld dat een deel van de uitgeverij overgenomen wordt door N.V. Uitgevers Mij. v/h Paul Brand. In 1920 zou de zaak onderdeel geworden zijn van de R.K. Boekcentrale, maar in de jaren ’20 adverteren de zaken in Amsterdam, ’s-Hertogenbosch en Den Haag regelmatig gezamenlijk. De gebroeders hebben ook nog een boekhandel in Rotterdam. In 1924 neemt boek- en kunsthandel Bernard Mensing in Den Haag de hele voorraad kunst over. De Amsterdamse zaak wordt voor het laatst vermeld in 1959, dan onder leiding van J. H. E. Asberg.