Emmering

Juda Emmering (1879-1934), opgegroeid in een arm joods milieu en opgeleid als diamantslijper, startte begin 20e eeuw in Amsterdam met de handel in 2e hands boeken. Aanvankelijk met een kraam op de Nieuwmarkt, later in de Oudemanhuispoort. Op 2 mei 1904 opende hij een winkel op de N. Lijnbaansgracht nr. 1 en in 1906 verhuisde hij naar de Langebrugsteeg nr. 6, bij het Rokin (ook nr. 2 wordt vaak als adres vermeld). Naast het antiquariaat ontwikkelde de zaak zich tot een universiteitsboekhandel en uitgeverij. Emmering gaf in de loop der jaren een groot aantal antiquariaatscatalogi uit, vaak onder de titel “Correspondent voor boekenvrienden” (10x per jaar). De uitgeverij gaf tussen 1911 en 1987 een groot aantal titels uit. Eén voorbeeld: “Het recht op luiheid : een weerlegging van het “Recht op arbeid”, door Paul Lafargue (1916). In 1924 werd de zaak een N.V. Per 1 maart 1933 werden het hoofdmagazijn en de winkel verplaatst naar het Rokin nr. 102, het voormalige gebouw van het Leesmuseum. Na het overlijden van Juda Emmering in 1934, ging het bedrijf formeel over in handen van zijn weduwe, mevr. D.E. Emmering-Norden, maar één van de zoons, Simon Emmering (1914-1999) nam toen het heft in handen. In 1938 verhuisde de firma naar de N.Z. Voorburgwal nr. 304, hoek Rosmarijnsteeg. In 1941 werd de zaak door de bezetter onder een Verwalter geplaatst en vervolgens geliquideerd. Simon Emmering dook in 1942 onder. Na de bevrijding moest de zaak weer van de grond af opgebouwd worden. Op 5 april 1947 heropende de winkel op de N.Z. Voorburgwal. Onder de naam Boekhandel/Antiquariaat S. Emmering werd het assortiment van het antiquariaat uitgebreid met een uitstekende prentenafdeling. Eén van de specialisaties van zowel antiquariaat als uitgeverij betrof publicaties over Suriname en West-Indië. Simon Emmering zette het bedrijf tot kort voor zijn overlijden in 1999 voort. Op de grote foto de achterzijde van het pand aan de Langebrugsteeg, op de andere foto N.Z. Voorburgwal, hoek Rosmarijnsteeg.