Buffa

Eind 18e eeuw trokken er verschillende ambulante prenthandelaren vanuit het Italiaanse dorpje Pieve Tesino naar West-Europa. Ik noem een paar namen: de Caramelli’s, de Tessaro’s, de Buffa’s etc. Frans (Francois) Buffa kwam rond 1790 in Amsterdam aan en zette aanvankelijk zijn werkzaamheden ambulant voort. Maar in 1808 huurde hij een pand op de Kalverstraat nr. 221, hoek Gapersteeg (later Kalverstraat E, nr. 21, weer later nr. 39) en startte daar zijn handel in prenten, tekeningen, schilderijen en ook boeken. In de loop der jaren gaf hij zelf ook veel prenten , kaarten en boeken uit. Zo gaf de zaak in 1825 de volgende publicatie uit: “Vues choisis d’Amsterdam et ses environs”, dessinées d’après nature par C. de Kruyf et autres artistes. Zijn broer Pieter Buffa had tussen 1808 en 1864 ook een prentenzaak in de Kalverstraat op nr. 90, bij het ingangspoortje van het Burgerweeshuis. Zijn zaak kwam na 1864 in handen van D. Tessaro. Rond 1820 vertrok Frans Buffa weer naar Italië en liet de zaak toen over aan zijn zoons, Sebastiaan en Giovanni Buffa. Dat verklaart de naam “Francois Buffa et fils”. Het werd één van de toonaangevende kunsthandels van Amsterdam. In 1836 werd het bedrijf overgenomen door Alberto Caramelli (1811-1891) en Pierre Beguin (1808-1866). In de periode 1836-1895 worden verder nog als directeuren/eigenaren genoemd Filippo Tessaro en Jan Caramelli. In 1895 werd de zaak eigendom van Jacobus Slagmulder (1861-1921), die al sinds 1880 in dienst was van de firma Buffa. In 1904 werd een 2e vestiging geopend op het Noordeinde nr. 33 in Den Haag (gebouw Mercurius) o.l.v. Piet J. Zürcher (zie het afgebeelde etiket). Na het overlijden van Slagmulder in 1921 was de zaak enige tijd gesloten, maar al vrij snel nam J. H. H. (Joop Siedenburg) het heft in handen. Vanaf 1927 werd Siedenburg geassisteerd door zijn zoon Hein (1908-1990) en zijn schoonzoon Bob van Royen. Door toenemende concurrentie en een veranderende markt was men in 1934 genoodzaakt een liquidatie-verkoop te houden van een deel van de voorraad (reproductieprenten). De nadruk kwam daarna meer te liggen op schilderijen en tekeningen. In maart 1951 tenslotte sloot de zaak haar deuren.