Hakkert

De Joodse muziekfirma Ph. Hakkert Jr. kent een lange, succesvolle, maar deels ook treurige geschiedenis. De zaak werd opgericht in 1880 door Philip Hakkert Jr. (1859-1925) en zijn vrouw Elizabeth op de Weste Wagenstraat nr. 92 en 96. Het echtpaar woonde boven de zaak. De oudste zoon, Jacob Wolfgang (Jacques of Jaap genoemd)(1891-1944) volgde in Mirecourt in Frankrijk een opleiding tot vioolbouwer en vestigde zich daarna in 1910 aan de Diergaardelaan nr. 28. De jongste zoon, Mozes Richard (Max genoemd) (1894-1943) leidde de muziekhandel. In 1917 werden de zaken gesplitst en ze opereerden voortaan zelfstandig. Jacques zette de vioolbouw voort op de Diergaardesingel nr. 61abc onder de naam de “Eerste Nederlandsche Snaren- en Catgut-fabriek”. Hij had ook enige tijd een nevenvestiging op de Binnenweg nr. 83. Later werd de naam “Koninklijke Fabriek van Muziekinstrumenten”. Max bouwde de muziekhandel/uitgeverij van bladmuziek zeer succesvol uit. Éen voorbeeld van de vele bladmuziek-uitgaven van Hakkert: “Potverdikkie poetsie pas : succeslied uit de revue Hoera we leven nog”(muziek van H. Davids, woorden van Toddie, gecreeerd door Louis Davids Jr.). Rond 1890 zat de muziekhandel op de Gelderschestraat (Plan C) nr. 6, maar Max heeft ook gezeten op de Veemarkt nr. 31 en de Prinses Julianalaan nr. 29 (1915). De winkel was in de jaren ’30 gevestigd op de Schiedamsesingel nr. 49 tegenover de toenmalige Bijenkorf. Verder had de zaak diverse filialen: aan de Jonker Fransstraat nr. 117-b (1899), maar ook in Dordrecht, Schiedam, Hellevoetsluis en op de Roelof Hartstraat nr. 50-52 in Amsterdam. Na het bombardement in mei 1940 verhuisde de winkel naar de Schiekade nr. 172. Met name Jacques kreeg met forse tegenslagen te maken. In 1932 brak er een grote brand uit in het pand aan de Diergaardelaan en in 1938 werd de zaak getroffen door een zware ontploffing. In 1940 verhuisde de Muziekinstrumenten-fabriek naar de Vlaggemanstraat nr. 25 en zou daar tot de opheffing in 1978 blijven. Toen Nederland in 1940 door de Duitsers bezet werd, braken er voor de familie Hakkert duistere tijden aan. De zaken werden in 1942 onder een Verwalter geplaatst. Diverse leden van de familie Hakkert werden omgebracht in concentratiekampen: Jacques in 1944 in Auschwitz, Max in 1943 in Sobibor en de zoon van Max, Philip Mozes in 1942 in Sobibor. De vrouw van Max en hun dochter Ans overleefden de oorlog en zetten de zaken succesvol voort, bijgestaan door hun neef David Sanders. In 1958 verhuisde de muziekhandel naar een nieuw, modern pand aan de Westblaak nr. 13, hoek Keerweer (later nr. 9-13). In 1978 werd de naam Ph. Hakkert Jr. vervangen door “Muziek Hakkert”. In datzelfde jaar werd een slagwerk-afdeling geopend met een oppervlakte van 525 m2. In 1980 werd het 100-jarig bestaan gevierd. Ans Menco-Hakkert had toen nog steeds de leiding. In dat jaar werd ook een reparatie-afdeling geopend op de Keerweer nr. 8. Rond 2003 verhuisde de muziekhandel naar de Heer Bokelweg nr. 121, achter station Hofplein. In 2006 kreeg de firma 2 nieuwe eigenaren: Wilco Koldenhof en Albert Rottier. In 2007 ging de zaak na 127 jaar failliet.